117 / 166
N
AMAZ
331
bayılacağından endişe ediyorsa, cem‘ yapabilir. Hanbelîler de hastalık sebe-
biyle meşakkat söz konusu olduğunda cem‘i câiz görmüşler ve emzikli ka-
dını, istihâze kanı gören kadını, özür sahibi kişileri ve her vakit için abdest
almaktan âciz olan kişileri de aynı hükümde tutmuşlardır. Şâfiîler'e göre ise
hastalık sebebiyle cem‘ câiz değildir.
4. İhtiyaç, Meşguliyet ve Sıkıntı. İhtiyaç ve sıkıntı sebebiyle cem‘ genelde
câiz görülmemiştir. Cem‘ konusunda en geniş görüşe sahip olan Hanbelî mez-
hebinde sıkıntı ve meşguliyetin cem‘i câiz kılacağı söylenmektedir. Hanbelî
fakihi Ebû Ya‘la'nın bu hususta getirdiği ölçü şudur: "Cumanın ve cemaatle
namazın terkedilmesini câiz kılan her sebep, cem‘i de câiz kılar". İbâzî mezhe-
bine göre ise, namazın vaktinde kılınmasında sıkıntı doğuran her mazeret
cem‘ için bir sebep teşkil eder. İbn Sîrîn, İbn Şübrüme, Eşheb gibi ünlü âlimler
ve bazı Şâfiî fakihleri, bir sebep olmaksızın cem‘ yapılmasını da -itiyat haline
gelmemesi şartıyla- câiz görmüşlerdir. Saîd b. Müseyyeb'in de bu yönde bir
fetvası bulunmaktadır.
Mezheplerin cem‘ konusunda görüş ayrılığına düşme sebepleri üç nok-
tada toplanabilir:
1. Namazların vakitlerini tayin eden hadisler yanında, cem‘ konusunda
birbiriyle çelişir gözüken haberlerin bulunması. Bu durumda kimi âlimler,
cem‘ konusundaki haberlerin, vakitlemeye ilişkin hadisleri tahsis ettiğini
ileri sürerek cem‘i câiz görürken, kimileri de cem‘ konusundaki haberleri
te’vil ederek cem‘e karşı çıkmışlardır.
2. Arafat ve Müzdelife'de cem‘ yapmanın meşrûluğunda ittifak vardır. Di-
ğer zaman ve yerlerdeki namazın buna kıyas edilip edilmeyeceği tartışma
konusu olmuştur. Bu kıyası câiz görenler, cem‘i de câiz görmüşlerdir.
3. Namazların müşterek vakitleri olup olmadığı noktasındaki tartışma
da, cem‘ konusundaki görüş ayrılığının önemli bir nedeni olmuştur.
Beş vakit namazın ilk ve son vakitleri, ayrıntıdaki ihtilâflar bir yana,
bellidir ve herkes tarafından kabul edilmektedir. Ca‘ferî mezhebinin vakit
anlayışı, Ehl-i sünnet'ten farklı olup, olağan durumlarda bile cem‘e imkân
veren bir şekildedir. Şiîler genelde cem‘ yaparak namaz kıldıkları için, onla-
rın namazı üçe indirdiği zannedilir.
Burada cem‘i câiz görenlerin ve câiz görmeyenlerin gerekçelerini tartış-
mayacağız. Hanefîler iki yer dışında cem‘i kabul etmemiş, diğer mezhepler
belli mazeretler sebebiyle cem‘i kabul etmişlerdir. Hanefî mezhebinin gö-
rüşü, teorik olarak daha tutarlı ve savunulabilir olmakla birlikte, günümüzde